Zanim odpłynę w złodziejewsko-drewniakowe kardy też chciałabym powiedzieć, jeszcze raz – DZIĘKUJĘ!

Dziękuję Wam za wspólnie spędzony czas. Tobie Damianie, za możliwość tworzenia pod Twoim czujnym okiem. Przyznaję, że tym razem nie wywróciłeś mojego świata do góry nogami, ale uwierz mi, że ten pierwszy raz do dziś mnie trzyma. Jestem szczęśliwa, że mogłam jeszcze raz, już bardziej świadoma tego, o czym mówiłeś za pierwszym razem.

Marcelino, jak zawsze – tworzysz przestrzeń do twórczego oddechu i za to również Tobie dziękuję.
Ado, Igo – cudownie było z Wami pracować. Będę Was oglądała przez najbliższe dni (nie oszukujmy się – tygodnie :))

Kasiu, Kasiu – niezmiernie miło było Was poznać i tworzyć razem z Wami. Joasiu – jesteś moją siostrzaną fotograficzną duszą!