Czy warsztaty spełniły moje oczekiwania? Śmiało mogę rzec, że je przerosły. Twórcza atmosfera i ogromna doza inspiracji. Złodziejewo to inna rzeczywistość. Rzeczywistość, w której czas, przestrzeń, ludzie i pasja tworzą niezapomniane chwile. Rzeczywistość, w której przypomniałam sobie, dlaczego kocham fotografię.

To teraz o konkretach…
wspaniali prowadzący, którzy inspirowali i pokazali, że oczywistość może być nieoczywistą oczywistością, piękne i wyraziste modelki, które potrafiły wydobyć z siebie nasze własne emocji, a przede wszystkim cudowni współtowarzysze moich złodziejewskich bojów, którzy przez swoją obecność oraz sugestie potrafili mnie wspierać i inspirować.

Warto to przeżyć!
www.annagibala.pl

« ukryj

Miejsce
Na pierwszy rzut oka, dość dziwne. Na drugi zresztą też. Były PGR z pięknym pałacem w tle i tajemniczy park. Na początku to połączenie sprawia naprawdę dziwne wrażenie, jak cofnięcie się w czasie do minionej epoki, jednak Wystarczy Kilka godzin i zaczyna się czuć „magię” tego miejsca. To miejsce jest naprawdę magiczne, można w nim szybko zapomnieć o zwykłych codziennych problemach i skupić się wyłącznie na fotografii. Szczerze mówiąc, ciężko o czymkolwiek jeszcze pamiętać, skoro zaczynamy dzień o 9:00 rano, a kończymy około 1:00 – 2:00 w nocy przy ognisku i cały czas rozmawiamy o fotografii, czasami ją w locie popełniając, gdy już zajdzie taka wewnętrzna potrzeba. Magia tego miejsca sprawia, że w ogóle nie czuje się zmęczenia – naprawdę niesamowite uczucie, gorąco polecam.

Modelki
Dla mnie jest to totalna nowość. Do tej pory zajmowałem się głównie fotografią krajobrazową, od widoczków typu Wielki Kanion do szczegółów intymnych z życia mrówek. Nigdy nie pracowałem z żywą modelką, wow – nawet samo to słowo jest takie jakieś wyniosłe, wręcz prawie niedostępne dla zwykłego amatora – a jednak. Początki raczej tragiczne, łapę ciekawe chwile w reporterskim trybie. Nagle odkrywam, że nimi da się sterować – jesteś smutna, jesteś wesoła, patrzysz z utęsknieniem. To prawie jak pisanie programu – lekka zmiana algorytm sterowania i już po kilku dniach jest zupełnie nieźle. Najciekawsze jednak chyba są ich myśli, które kłębią im się w głowach i czasami można je uchwycić na fotografii, gdy fotograf stara się je przekonać do jakiejś własnej wizji bycia czarownicą, rusałką czy zagubioną zjawą – macie z nami niezły ubaw – 🙂 . Dziewczyny, byłyście dzielne, mimo ciągania od obory po piwnice, wsadzania na wysokie okna, strzelania z łańcucha wśród piachu czy dygotania na wietrze w zwiewnej kreacji przed zachodem słońca – pozwoliłyście nam oddawać się naszej pasji – podziękowania dla Was.

Czy warto?
Niestety na to pytanie każdy z Was będzie musiał odpowiedzieć sobie samodzielnie, podejmując ryzyko uczestnictwa i sprawdzenia na własnej skórze „magii” Złodziejewa. Powiem tylko, że dla mnie były to niesamowite dni w całości poświęcone fotografii. Każdy z prowadzących, z którymi rozmawiałem opowiedział mi o swojej drodze, o swojej pasji, o tym jak się nie poddawać, jak szukać swojego sposobu patrzenia na świat i jak wyrażać go za pomocą fotografii. Nie wiem czy zrobiłem jakieś postępy – to chyba muszą ocenić prowadzący – natomiast na pewno zmieniłem swoje spojrzenie na moją własną fotografię. Do tej pory szukałem tylko perfekcyjnych z poziomu technicznego zdjęć, teraz zaczynam odkrywać prawdziwą fotografię. Fotografię, gdzie wyrażane uczucia mają większe znaczenie niż ostrość, a światłocień jest ciekawszy od sztywnych zasad kompozycji. W moim przypadku warsztaty przerosły moje najśmielsze oczekiwania, pokazały mi kierunki rozwoju, jakich na próżno szukać w podręcznikach. Rozmowy z Wami – porady Andrzeja rzucane niby od niechcenia, uwagi Kasi jak poruszać by było poruszone, kawał własnej historii opowiedziany przez Artura, strobowanie z Bartkiem zmieniające dzień w noc (czy na odwrót?), niezwykłe kompozycje Marka na głowie modelki – były niezwykle inspirujące i pokazujące jednocześnie, jak niewiele potrzeba by stworzyć własne spojrzenie na otaczający świat. Wielkie dzięki, że chcieliście się tym wszystkim podzielić z nami.

Dla kogo?
W zasadzie dla wszystkich, dla których fotografia jest drogą przez życie, nieważne czy są zawodowcami czy amatorami. Każdy pasjonat znajdzie tu innych pasjonatów, a wtedy zawsze się znajdą tematy do rozmów. Zawodowiec znajdzie pole do wymiany doświadczeń – Michał do tej pory nie powiedział nam jak ustawić ten balans bieli w mieszanym świetle. Amator – byłem jedynym uczestnikiem zajmującym się amatorsko fotografią w grupie – będzie miał szansę wypytać o interesujące go rzeczy ludzi zajmujących się fotografią zawodowo, dowiedzieć się jak to wygląda od kuchni. Tu nagle znikają granice, znika podział na zawodowców i amatorów, jest tylko fotografia.

« ukryj

Miejsce, pokoje, park okazały się magiczne a w dodatku jedzenie było pyszne. Dużo pracy, duże tempo, motywowanie. Codziennie spotkanie z innym fotografem, tematem do fotografowania i modelką. Modelki z najwyższej półki, każda reprezntowała inną urodę, inny styl pozowania – dzięki czemu można się sprawdzić na różnych płaszczyznach. Warsztaty dla każdego z otwartą głową.

Polecam!
www.trocheinnezdjecia.pl
« ukryj

Sądzę, że nazwa warsztatów i ich idea jak najbardziej pokrywają się z tym, co można na nich otrzymać.

Dla mnie najmocniejszą stroną warsztatów jest dobór prowadzących, pokazujących bardzo różne podejście do tematu, co wcale nie wpływa na wspólny mianownik jakim są pewne podstawowe zasady, za łamanie których bito nas i torturowano – żartuję – pewne błedy gdyby nie warsztaty popełniałabym pewnie jeszcze długo.

Warsztaty dały mi niezmiernie dużo. Otworzyły „oczy”, poszerzyły świadomość, „zalepiły dziury” na zaklejenie których, brakowało mi materiału. Dawno już utknęłam w martwym punkcie i nie zanosiło się na jakieś zmiany. Czuję, że po warsztatach w Złodziejewie mogę wreszcie ruszyć z miejsca. Dla mnie spełniły swoją rolę, moje oczekiwania. A czy i co i kiedy sobie wypracuję to się okaże, ale to już zupełnie inna historia.

Wybaczcie że tak sucho i na temat, bez och i ach, ale nie lubię słodko pierdzieć jak to się mówi.

Wielkie podziękowania dla Marceliny i wszystkich prowadzących, no i dla fajnej ekipy chłopaków z którymi miałam przyjemność wspólnie popracować.

Pozdrowienia dla wszystkich.

No i oczywiście o wielu rzeczach jeszcze zapomniałam napisać-piękne i profesjonalne modelki, wygodne, stylowe, cieplutkie (a było zimno) pokoje, ogniska z kiełbaskami.

Miejsca chyba nie muszę zachwalać… Aaaa i jeszcze mała grupka uczestników – bardzo ważna sprawa – nie wyobrażam sobie dobrych warsztatów, gdzie za modelka galopuje kilkanaście osób i nie ma czasu zrobić nic indywidualnie.

Ludzie, zabierajcie gitary, przy ognisku będzie jak znalazł.
« ukryj

Jechałem na warsztaty fotografii w jednym konkretnym celu. Chciałem poznać człowieka, którego prace podziwiam od dawna. Zależało mi, by choć przez chwilę popatrzeć na świat w taki sposób jak robi to Andrzej. Jego doskonały warsztat i doświadczenie byłyby jednak niespożytkowane, gdyby nie był on po prostu wspaniałym człowiekiem. Chęć przekazania uczestnikom wiedzy widoczna była w każdym momencie, a luz i towarzyszący mu talent pedagogiczny stanowił dodatkowy atut.

Ciężko jest w kilka dni nauczyć się wszystkiego co byłoby potrzebne do tworzenia pięknych zdjęć. Pomimo tego uważam, że wiele dobrego wyniosłem z tych warsztatów. Ponad wszystko cenię sobie rozmowy późną nocą, które toczyliśmy z Andrzejem i innymi uczestnikami. Najważniejsze jest dla mnie kilka tych „złotych myśli” i filozoficzna refleksja, która często pojawiała się w naszych rozmowach. Nie myślcie jednak, że było poważnie i pompatycznie, wprost przeciwnie, parę świetnie opowiedzianych dowcipów Łukasza alias Janka do dzisiaj wywołuje uśmiech na mojej twarzy.

Całość warsztatów oceniam bardzo pozytywnie. Pomimo, że fotografia jest tylko (lub aż) moją pasją, bo na co dzień zajmuję się zupełnie czym innym, nie żałuję, że zdecydowałem się na ten krok. Wspaniale zaaranżowane wnętrze hotelu i klimat polskiej złotej wsi był dodatkowym pozytywem. Pozwólcie, że nawet nie wspomnę o wyśmienitym jedzeniu, które serwowane było podczas warsztatów, ponieważ na samą myśl o nim robię się głodny.

Warsztaty w Złodziejewie to doskonały sposób spędzenia wolnego czasu, miejsce gdzie można jednocześnie odpoczywać, uczyć się, a także poddać refleksji nie tylko na tematy związane z fotografią.

Czasami czujesz, że doszedłeś do punktu z którego nie możesz się ruszyć. Osobiście nazywam to „syndromem dziecka z przyspawanym rowerkiem do podłogi”. Pedałuje, ale nie porusza się pomimo ogromnego wysiłku, jaki w owo pedałowanie wkłada. Jest to miejsce z którego nie możesz pójść na przód, ani tym bardziej cofnąć się. To jest właśnie znak, że powinieneś wziąć udział w warsztatach w Złodziejewie.

www.tak.robi.to
« ukryj

Wysyłałam do prowadzącej Marceliny nieśmiałe zapytania, czy osoba z moim niewielkim doświadczeniem w ogóle się do takiej grupy nadaje. Otrzymałam miłe słowa zachęty i z drżącym sercem pojawiłam się w Złodziejewie.
Trudno się w tym miejscu nie zakochać. Ogromny teren z przepięknym parkiem przypomina zaczarowany ogród. Budynki i pomieszczenia gospodarcze z bogatą historią pobudzają wyobraźnię do coraz to nowych interpretacji fotograficznych. Wspaniali, ciepli, zwykli – NIEZWYKLI – gospodarze. Nie mogę nie wspomnieć o Marcelinie – która to magiczne miejsce nam udostępnia. Wspaniała, wrażliwa, piękna kobieta o silnym charakterze. Wyrazista postać – jak to artysta 😉 Komplement od Marceliny to jest coś. Nie strzępi języka po próżnicy. Jest prawie tak dobrym nauczycielem jak ja 😉 Czego dowodem są moje prace ze Złodziejewa.

Andrzej – Fetish wyjątkowo cierpliwy. Z przyjemnością się go słucha i patrzy na sposób pracy z modelkami.

Modelki w Złodziejewie są dobierane z niezwykłym wyczuciem. Prezentują różny typ urody, ale ten sam wysoki profesjonalizm. Niektóre z nich widząc naszą walkę z różnymi czynnikami przyrodniczo – technicznymi udzielały nam trafnych podpowiedzi, gdy czuliśmy się zagubieni.

Polecam warsztaty zarówno osobom o małym doświadczeniu, jak i tym, którzy swoją fotograficzną drogę rozpoczęli dawno temu.

www.beatabanach.cdx.pl

1234►

« ukryj